Карнавальные костюмы пришли в католическую Европу вместе с праздником Карнавал из обычаев Римской империи. Карнавал – праздник, распространенный в католических странах и восходящий к языческим обычаям Римской империи. Этот праздник, связанный с переодеваниями и красочными шествиями, обычно сопровождается массовыми народными гуляньями с уличными шествиями и театрализованными представлениями. Карнавал появился в IX—X в. В наше время, каждый год более миллиона туристов съезжаются в Венецию для участия в карнавале, где большинство принимает непосредственное участие в карнавальном шествии и маскараде с обязательным облачением в карнавальные костюмы. Во время маскарадов карнавальные костюмы дополняются карнавальными масками, которые закрывают или только верхнюю часть лица или полностью все лицо.
При правлении Петра Первого пришел в Россию прообраз карнавала в Венеции и достиг наивысшего расцвета при правлении Екатерины Великой. Карнавальные костюмы и правила проведения первых Петровских карнавалов регламентировались самим императором. Традиция маскарадов по случаю празднования Нового года стала складываться в России во второй половине XIX века после проведения в Петербурге в 1852 году первой публичной елки с карнавальными костюмами и масками.
В России в наше время также аналогичным праздником католического карнавала является Масленица, которая также сопровождается народными гуляниями, переодеваниями в карнавальные костюмы, приготовлением традиционных русских блинов, русскими забавами – катанием на санях и, конечно же сжиганием чучела Масленицы из соломы на главной улице города. На Руси переодевшихся в карнавальные костюмы называли «ряжеными».
Маскарадные костюмы в семье
История праздничных переодеваний в семье начиналась с фразы «В садике будет праздник, посвященный Новому году. Вашим детям нужно приготовить карнавальные костюмы и выучить стихотворение». У родителей сразу возникает проблема, в какой образ перевоплотить их ребенка в этот Новый год. Пройдя по магазинам и найдя банальные ушки и хвостик для зайчика, волка и т.д., мама начинает мастерить из подручных средств.
Еще более проблематичнее найти красивые и удобные карнавальные костюмы для ребенка от 1 до 3 лет.
Однажды увидев фотографии, сделанные фотографом Анне Геддес , мы решили, как же приятно видеть ребенка в таком костюме. Улыбка ребенка излучает счастье и удовольствие. Какой же родитель не хочет видеть своего ребенка счастливым и радостным.
Все мы в детстве мечтали побывать в роли своего любимого сказочного героя, окунуться в сказочный мир. Ведь ощущение мира у наших малышей намного отличается от нашего взрослого. Дети часто любят изображать из себя различных животных, им нравиться подражать своим любимым сказочным героям. Многие дети находят в доме различные вещи и, создав на себе из этих вещей образ, пытаются показать нам кого они изображают. При изображении кошки дочка моей подруги прицепляла к своей юбке ленту, представляя, что это хвост и начинала вести себя как кошка. Так же манерничала, виляла хвостом. Поэтому костюм реальная возможность ребенку полноценно ощутить себя в этой роли. Мы можем помочь осуществить мечту вашего ребенка и освободив вас от решения проблемы по пошиву карнавального костюма для вашего малыша.
Կառնավալային տարազները Հռոմեական կայսրության սովորույթներից կառնավալային տոնի հետ միասին եկել են կաթոլիկ Եվրոպա: Բարեկենդանը կաթոլիկ երկրներում տարածված տոն է և սկիզբ է առնում Հռոմեական կայսրության հեթանոսական սովորույթներից: Այս տոնը, որը կապված է հագնվելու և գունեղ երթերի հետ, սովորաբար ուղեկցվում է զանգվածային տոնախմբություններով՝ փողոցային երթերով և թատերական ներկայացումներով:Բարեկենդանը հայտնվել է 9-10-րդ դարերում։ Մեր օրերում ամեն տարի ավելի քան մեկ միլիոն զբոսաշրջիկ է գալիս Վենետիկ՝ մասնակցելու կառնավալին, որտեղ նրանց մեծ մասը մասնակցում է կառնավալային երթին և դիմակահանդես՝ պարտադիր կառնավալային տարազ հագնելով։ Դիմակահանդեսների ժամանակ կառնավալային զգեստները լրացվում են կառնավալային դիմակներով, որոնք ծածկում են կամ դեմքի միայն վերին մասը կամ ամբողջ դեմքը։Պետրոս Առաջինի օրոք Վենետիկի կառնավալի նախատիպը եկավ Ռուսաստան և հասավ իր գագաթնակետին Եկատերինա Մեծի օրոք: Կառնավալային զգեստները և Պետրովսկու առաջին կառնավալների անցկացման կանոնները կարգավորվել են հենց կայսրի կողմից։ Ամանորի տոնակատարության կապակցությամբ դիմակահանդեսների ավանդույթը Ռուսաստանում սկսեց ձևավորվել 19-րդ դարի երկրորդ կեսից այն բանից հետո, երբ 1852 թվականին Սանկտ Պետերբուրգում անցկացվեց առաջին հանրային տոնածառը կառնավալային հագուստներով և դիմակներով:Ռուսաստանում, մեր ժամանակներում, Մասլենիցան նույնպես կաթոլիկ կառնավալի նման տոն է, որը նույնպես ուղեկցվում է ժողովրդական փառատոններով, կառնավալային զգեստներով հագնվելով, ավանդական ռուսական բլիթներ պատրաստելով, ռուսական զվարճանքով ՝ սահնակներով զբոսանքներով և, իհարկե, արձան այրելով: Մասլենիցայի ծղոտից քաղաքի գլխավոր փողոցում։ Ռուսաստանում նրանց, ովքեր կառնավալային զգեստներ էին հագնում, կոչվում էին «մամմերներ»: